Επιστροφή στις ομορφιές!!

Λίγο πριν την επιστροφή της  Superleague στη δράση και εν μέσω ετοιμασιών ενός αφιερώματος- προβλέψεων ανάμεσα σε φιλάθλους του ποδοσφαίρου και μη  για την έκβαση του ελληνικού πρωταθλήματος, μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα αφού τις προηγούμενες μέρες ηρεμήσαμε βλέποντας την εθνική με τη γνώστη εικόνα της ανωτερότητας ,απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους, να κάνει στο 2 στα 2 και να πηγαίνει για τα σημαντικά ματς του Οκτωβρίου χωρίς απώλειες!




Ας μείνουμε λίγο στην εθνική πριν επιστρέψουμε στη μιζέρια.

Αυτό που είδαμε σε αυτά τα 2 παιχνίδια είναι μια προσπάθεια να παίξει καλύτερη μπάλα! Πρωταγωνιστές σε αυτό το εγχείρημα βρίσκουμε στη νέα γενιά που έρχεται να ανεβάσει την ποιότητας της ομάδος και αν καταφέρει να πάρει και στοιχεία από την αποφασιστικότητα και σιγουριά των παλιών μπορούμε να αισιοδοξούμε για ωραία πράματα στο μέλλον! Άλλωστε με τις επιτυχίες της τελευταίας, σχεδόν ,δεκαετίας πλέον το μόνιμο παράπονό μας είναι να συνδυαστεί η αποτελεσματικότητα με λίγο καλύτερη μπάλα!!

Κι αν πίσω Κυριάκος και Σωκράτης αποτελούν δίδυμο πρώτης κατηγορίας, στο μεσοεπιθετικό τομέα έρχεται με πρώτο δείγμα το Euro ο Φορτούνης  να φέρει αέρα φρεσκάδας και αλλαγής! Στην παρέα του φαίνεται να μπαίνει ο καλύτερος Σωτήρης Νίνης των 3,4 ετών και μας θυμίζει γιατί μιλούσε για αυτόν η ποδοσφαιρική Ελλάδα. Αν αυτή η τριάδα συμπληρωθεί από κάποιον κατάλληλο παίκτη κι όχι από τον Μανιάτη(πάρα πολύ καλός παίκτης αλλά όχι έξω δεξιά το παλικάρι) τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμα καλύτερα. Ένας ορεξάτος Σαμαράς θα ήταν μια πολύ καλή λύση, ενώ υπολογίζεται πάντα κι ο Φέτφα που θυμίζει την περίπτωση Νίνη αλλά ελπίζουμε να βρεί το δρόμο λίγο πιο γρήγορα. Μπροστά με Γκέκα, Μήτρογλου και Κλάους να έρχεται προσωπικά νιώθω ήρεμος.

Αξιοσημείωτο η τρομακτική διαφορά απόδοσης του Σπυρόπουλου στην εθνική σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που δείχνουν την (αρνητική) πίεση που ασκείται στους παίκτες του Παο όταν παίζουν στην ομάδα! Άγνωστο το πως και το γιατί αλλά υπάρχουν τόσα παραδείγματα. Γκόλ στη Λετονία λοιπόν σε ένα ματς που δεν έβγαλε γενικά μάτια και πολύ καλή εμφάνιση με τη Λιθουανία όπου προωθήθηκε πολλές φορές και απείλησε με σέντρες! Τον είχα δεί με τη Μάλαγα και απογοητεύτηκα με την μηδαμινή του πρόοδο τα τελευταία χρόνια, με έκανε να το ξανασκέφτομαι αυτό το τετραήμερο.

Γενικότερα για την ομάδα δε χρειάζονται σχόλια αφού έχει πολλάκις αποδείξει ότι ξέρει τι κάνει. Τον Οκτώβρη θα πρέπει να είναι όπως πρέπει για να μπεί στη θέση του οδηγού. Ως τότε μας αφήνει με μια γλυκιά γεύση για την προσπάθειά της να αλλάξει κι άλλο και προς το καλύτερο.

Κι από την εθνική και την εικόνα υγείας επιστροφή στο ελληνικό πρωτάθλημα που είχαμε ήδη την πρώτη απομάκρυνση προπονητή. Ποιανού άλλου, αυτού που η ομάδα του θεωρήθηκε η ευχάριστη έκπληξη της πρώτης αγωνιστικής. Ο πρόεδρος αποφάσισε να κάνει κουμάντο, ο κόουτς δε χάρηκε και η ελληνική νοοτροπία επικράτησε. Προχωράμε και περιμένουμε να δούμε θα πέσουν 2, θα πέσουν 3; Ε, μην περιμένετε να τα ξέρουμε αυτά από τώρα! Πρέπει να βρούμε λύση για τις ψήφους...εεεε, τις ομάδες εννοώ! Που αδικήθηκαν ντε... Ξέρετε.. Ελλαδάρα...

Superleague!!