Κάθε αρχή και δύσκολη λένε... Τους πιστεύω αν και η συνέχεια καμιά φορά είναι ακόμα δυσκολότερη.. Μην πώ καν για το τέλος..
Πάντα μου άρεσε η ιδέα του blog.. Τόσες και τόσες φορές σκέφτηκα μια καλή ιδέα για να φτιάξω κι εγώ ένα.. Άλλωστε η σκέψη απαιτεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και εργάζεται για αυτήν μόνο το μυαλό!! Πράξη δεν έγινε καμία ιδέα φυσικά! Και τώρα που το σκέφτομαι αυτή η αναβλητικότητα σαν να έχει επικρατήσει και στη ζωή μου!! Οπότε ας φτιάξω αυτό το βlog και προχωράμε και στη ζωή μετά! Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας που θα postάρει σε αυτό εδώ το blog. Ο Mazoxas..Σας τον παρουσιάζω.
Ξέρω παρατηρείς μια σύγχυση στις σκέψεις μου, δεν είναι τίποτα, εγώ έχω καταφέρει να το απολαμβάνω αυτό κι ας υπάρχουν φορές και θέματα που καθόλου δε βοηθάει.. Το κλειδί είναι ένα, ο συμβιβασμός. Κι αν το να συμβιβαστείς με μια κατάσταση που αλλάζει μοιάζει με ήττα, το να συμβιβαστείς με μια που δεν αλλάζει μάλλον είναι επιτυχία!!
Να λοιπόν γιατί φτιάχνω το blog. Για το όνομα τώρα...
Αρχικά αφορμή ήταν η ενασχολήσή μου με....... Αλλά ας πάμε πρώτα λίγο πίσω. Μέχρι εκείνο το βράδυ (σε άγνωστη ηλικία) στο σπίτι και συγκεκριμένα στο δωμάτιο των γονιών και συγκεκριμένα στο κρεβάτι τους όπου έβλεπα αμέριμνος με τη μαμά μου κάποια ελληνική ταινία, τίποτα δεν έδειχνε ότι θα μου προκύψει αυτή η αγάπη ή αρρώστια για τα αθλητικά δρώμενα.. Κι όμως ο πατέρας μου ήρθε άλλαξε κανάλι ξαφνικά βάζοντας έναν αγώνα μπάσκετ. Η πρώτη αντίδραση δεν ήταν άλλη από το να του επιτεθώ φωνάζοντας και απαιτώντας να γυρίσει στο ελληνικό. Λίγα λεπτα μετά.....η περιέργεια(ναι, που σκότωσε τη γάτα) με οδήγησε να ψάξω μόνος μου το κανάλι με τον αγώνα! Και λίγο καιρό μετα (στο μυαλό μου είναι το πολύ 3 μέρες) βρέθηκα για πρώτη φορά στο γήπεδο. Στην πρεμιέρα του Μήρτσου κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού. Ολυμπιακός-Όφη 3-0 με ένα ακόμα δοκάρι! Τέρμα στον Όφη ο Ταληκριάδης! Αυτή ήταν η αρχή.......Ακολούθησαν χρόνια που ήξερα τα πάντα, χρόνια που σιχάθηκα και ήξερα μόνο τα βασικά, ώρες παιχνιδιού στο Manager και μάχες με φίλους σε Pro,Nba2K και λοιπές γνωστές καταστάσεις.
Το πήρα αργά ή γρήγορα απόφαση ότι δε θα κάτσω να σκάσω για το τι θα καταφέρουν κάποια πλούσια παιδιά κι ότι είναι προτιμότερο να πασχίζω σε κανένα 5*5 ή στο μπάσκετ που δίνω με φίλους και συμπαίκτες το δικό μου αγώνα και κάνω τη δική μου προσπάθεια. Όσο για το ανώτερο επίπεδο θα το παρακολουθώ, δεν κόβεται η αρρώστια, αλλά με σκόπο μόνο τη ψυχαγωγία μου κι αν κάτσει και κανένα Ευρωπαϊκό ταξιδάκι σε συνδυασμό.
Και φτάνουμε στο τώρα.. 25,26,27 Αυγούστου 2012 και η ελληνική Superleague εν μέσω οικονομικής και κυρίως κοινωνικής κρίσης ξεκινάει. Με παράγοντες που δε δείχνουν να παίρνουν με τίποτα χαμπάρι ότι οδηγούν το ποδόσφαιρο στην καταστροφή, με τη δική μας ελπίδα αυτή η καταστροφή να τους διώξει ή να τους αλλάξει να μοιάζει να σβήνει γρήγορα. Με ομάδες που παλέυουν να μοιάζουν νόμιμες για να πάρουν τη άδεια, με άλλες να τρέχουν επί 4 μήνες απλά για να συνεχίσουν να υπάρχουν...Και μετά βλέπουμε.. Μια κατάσταση που μόνο προσμονή για τη στιγμή της έναρξης δε φέρνει. Όχι δε θα χάσω ένα από τα τελευταία μπάνια μου για να προλάβω ολόκληρο το παιχνίδι της έχουσας τεράστιο ενδιαφέρον ΑΕΚ, όχι δε θα δω όλο τον αγώνα του Ολυμπιακού του Ζαρντίμ που έχει ενδιαφέρον, γιατί θέλω να βγώ. Αλλά θα δώ ότι προλάβω, θα ασχοληθώ, θα ενδιαφερθώ για αυτό το καταντημένο πρωτάθλημα. Έ, οταν με περιμένουν από κάτω να κατέβω να πάω βόλτα και καθυστερώ γιατί βλέπω το Λεβαδειακός-Παναθηναϊκός, ενώ έχω ήδη καθυστερήσει να ετοιμαστώ γιατί έιδα την Αεκ να προδίδεται από τον Κωνσταντόπουλο καταλαβαίνω οτι είμαι ΜΑΖΟΧΑΣ και ασχολούμαι με τη Superleague 2012-13 παρά τις προσπάθειες των υπευθύνων της για το αντίθετο. Δεν το βλέπω για να το δώ! Το υποστηρίζω σε φίλους, βλέπω με πραγματικό ενδιαφέρον την ΑΕΚ, θαυμάζω τον σταθερά ανεβασμένο(αδικημένο μετέπειτα) Ατρόμητο, βλέπω με έκπληξη και μου αρέσει το πρώτο ημίχρονο του Πανιωνίου, προσμένω πως και πως το αγαπημένο μου ΠΑΟΚ-Άρης! Ξέρω ότι με κοροιδεύουν, ξέρω ότι δεν προσπαθούν να με πλησιάσουν ούτε σαν πελάτη αλλά ούτε σαν φίλαθλο. Αλλά επιμένω..ΜΑΖΟΧΑΣ.
Συζητώντας την ιδέα μου τις επόμενες μέρες προκύπτουν δύο κατευθύνσεις. Πρώτη χρονικά, η αμφισβήτηση του ονόματος. Θα γράφεις μόνο για ελληνικό πρωτάθλημα; Όχι! Τότε γιατί να ονομάσεις όλο το blog με αυτό το (ομολογουμένως όχι τόσο εύηχο) όνομα;; Σεβαστή η απορία θα με κάνει να σκεφτώ κάτι καλύτερο αν και δύσκολα θα αλλάξω απόφαση. Μετά από αυτό δε μου μένει παρά να ψάξω για τη κατεύθυνση που θα μου δώσει αυτό που θέλω. Την έγκριση για το όνομα που ήδη έχω διαλέξει. Δεν αργεί να έρθει. Μόνο που αυτή τη φορά ξεφεύγει από τη Superleague και γίνεται πιο προσωπικό. Αφού λοιπόν, ενημερώνω εν μέσω (απαγορευμένης μετά από κάποιες ανησυχητικές εξετάσεις) κατανάλωσης ούζου έναν καλό συμπαίκτη για την ίδεα..... φτάνοντας στο όνομα ανακαλύπτω ότι προηγούμενη προσωπική συζήτησή μας, αποδεικνύει ότι η λέξη μου ταιριάζει απόλυτα!! Γιατί εκτός από το ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχουν κι άλλοι πιο προσωπικοί-βιωματικοί λόγοι (τουλάχιστον 2) να θεωρώ εαυτόν ΜΑΖΟΧΑ! Σαν κάτι να με τραβάει προς τα εκεί.. Όριστε λοιπόν η κατεύθυνση που έψαχνα και η πολυπόθητη έγκριση! Μόλις μου την είχα δώσει.
Η απόφαση είχε παρθεί! Το μαζόχας μένει και προχωράμε! Μη νομίζεις, το δίλημμα wordpress ή blogspot μου έφαγε κι αυτό χρόνο και φαία ουσία. Πως κατέληξα στο blogspot; Αποφάσισα ότι η πραγματική μου ανάγκη ήταν να γράψω, όποτε μου ήταν , λόγω προϊστορίας, πιο εύκολο να ξεκινήσω εδώ. Με τη μορφή δεν ασχολήθηκα ακόμα.. Σιγά σιγά θα βρεί κι αυτή το δρόμο της! Όπως κι εγω...
Τέλος για το περιεχόμενο των κειμένων που θα ακολουθήσουν.... Όπως λέει και ο τίτλος αυτό θα εξαρτηθεί από τις σκέψεις μου τον επόμενο καιρό!! Προκύπτει κι από τη δημιουργία του ονόματος όπου υπάρχει πλούσιο αθλητικό στοιχείο αλλά όχι μόνο.... Ίδωμεν!!
31 Αυγούστου λοιπόν και το καλοκαίρι, ημερολογιακά, έφυγε...
Αγαπητός Μαραβέγιας και Το καλοκαίρι έφυγε.
Πάντα μου άρεσε η ιδέα του blog.. Τόσες και τόσες φορές σκέφτηκα μια καλή ιδέα για να φτιάξω κι εγώ ένα.. Άλλωστε η σκέψη απαιτεί μόνο λίγα δευτερόλεπτα και εργάζεται για αυτήν μόνο το μυαλό!! Πράξη δεν έγινε καμία ιδέα φυσικά! Και τώρα που το σκέφτομαι αυτή η αναβλητικότητα σαν να έχει επικρατήσει και στη ζωή μου!! Οπότε ας φτιάξω αυτό το βlog και προχωράμε και στη ζωή μετά! Και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ο χαρακτήρας που θα postάρει σε αυτό εδώ το blog. Ο Mazoxas..Σας τον παρουσιάζω.
Ξέρω παρατηρείς μια σύγχυση στις σκέψεις μου, δεν είναι τίποτα, εγώ έχω καταφέρει να το απολαμβάνω αυτό κι ας υπάρχουν φορές και θέματα που καθόλου δε βοηθάει.. Το κλειδί είναι ένα, ο συμβιβασμός. Κι αν το να συμβιβαστείς με μια κατάσταση που αλλάζει μοιάζει με ήττα, το να συμβιβαστείς με μια που δεν αλλάζει μάλλον είναι επιτυχία!!
Να λοιπόν γιατί φτιάχνω το blog. Για το όνομα τώρα...
Αρχικά αφορμή ήταν η ενασχολήσή μου με....... Αλλά ας πάμε πρώτα λίγο πίσω. Μέχρι εκείνο το βράδυ (σε άγνωστη ηλικία) στο σπίτι και συγκεκριμένα στο δωμάτιο των γονιών και συγκεκριμένα στο κρεβάτι τους όπου έβλεπα αμέριμνος με τη μαμά μου κάποια ελληνική ταινία, τίποτα δεν έδειχνε ότι θα μου προκύψει αυτή η αγάπη ή αρρώστια για τα αθλητικά δρώμενα.. Κι όμως ο πατέρας μου ήρθε άλλαξε κανάλι ξαφνικά βάζοντας έναν αγώνα μπάσκετ. Η πρώτη αντίδραση δεν ήταν άλλη από το να του επιτεθώ φωνάζοντας και απαιτώντας να γυρίσει στο ελληνικό. Λίγα λεπτα μετά.....η περιέργεια(ναι, που σκότωσε τη γάτα) με οδήγησε να ψάξω μόνος μου το κανάλι με τον αγώνα! Και λίγο καιρό μετα (στο μυαλό μου είναι το πολύ 3 μέρες) βρέθηκα για πρώτη φορά στο γήπεδο. Στην πρεμιέρα του Μήρτσου κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού. Ολυμπιακός-Όφη 3-0 με ένα ακόμα δοκάρι! Τέρμα στον Όφη ο Ταληκριάδης! Αυτή ήταν η αρχή.......Ακολούθησαν χρόνια που ήξερα τα πάντα, χρόνια που σιχάθηκα και ήξερα μόνο τα βασικά, ώρες παιχνιδιού στο Manager και μάχες με φίλους σε Pro,Nba2K και λοιπές γνωστές καταστάσεις.
Το πήρα αργά ή γρήγορα απόφαση ότι δε θα κάτσω να σκάσω για το τι θα καταφέρουν κάποια πλούσια παιδιά κι ότι είναι προτιμότερο να πασχίζω σε κανένα 5*5 ή στο μπάσκετ που δίνω με φίλους και συμπαίκτες το δικό μου αγώνα και κάνω τη δική μου προσπάθεια. Όσο για το ανώτερο επίπεδο θα το παρακολουθώ, δεν κόβεται η αρρώστια, αλλά με σκόπο μόνο τη ψυχαγωγία μου κι αν κάτσει και κανένα Ευρωπαϊκό ταξιδάκι σε συνδυασμό.
Και φτάνουμε στο τώρα.. 25,26,27 Αυγούστου 2012 και η ελληνική Superleague εν μέσω οικονομικής και κυρίως κοινωνικής κρίσης ξεκινάει. Με παράγοντες που δε δείχνουν να παίρνουν με τίποτα χαμπάρι ότι οδηγούν το ποδόσφαιρο στην καταστροφή, με τη δική μας ελπίδα αυτή η καταστροφή να τους διώξει ή να τους αλλάξει να μοιάζει να σβήνει γρήγορα. Με ομάδες που παλέυουν να μοιάζουν νόμιμες για να πάρουν τη άδεια, με άλλες να τρέχουν επί 4 μήνες απλά για να συνεχίσουν να υπάρχουν...Και μετά βλέπουμε.. Μια κατάσταση που μόνο προσμονή για τη στιγμή της έναρξης δε φέρνει. Όχι δε θα χάσω ένα από τα τελευταία μπάνια μου για να προλάβω ολόκληρο το παιχνίδι της έχουσας τεράστιο ενδιαφέρον ΑΕΚ, όχι δε θα δω όλο τον αγώνα του Ολυμπιακού του Ζαρντίμ που έχει ενδιαφέρον, γιατί θέλω να βγώ. Αλλά θα δώ ότι προλάβω, θα ασχοληθώ, θα ενδιαφερθώ για αυτό το καταντημένο πρωτάθλημα. Έ, οταν με περιμένουν από κάτω να κατέβω να πάω βόλτα και καθυστερώ γιατί βλέπω το Λεβαδειακός-Παναθηναϊκός, ενώ έχω ήδη καθυστερήσει να ετοιμαστώ γιατί έιδα την Αεκ να προδίδεται από τον Κωνσταντόπουλο καταλαβαίνω οτι είμαι ΜΑΖΟΧΑΣ και ασχολούμαι με τη Superleague 2012-13 παρά τις προσπάθειες των υπευθύνων της για το αντίθετο. Δεν το βλέπω για να το δώ! Το υποστηρίζω σε φίλους, βλέπω με πραγματικό ενδιαφέρον την ΑΕΚ, θαυμάζω τον σταθερά ανεβασμένο(αδικημένο μετέπειτα) Ατρόμητο, βλέπω με έκπληξη και μου αρέσει το πρώτο ημίχρονο του Πανιωνίου, προσμένω πως και πως το αγαπημένο μου ΠΑΟΚ-Άρης! Ξέρω ότι με κοροιδεύουν, ξέρω ότι δεν προσπαθούν να με πλησιάσουν ούτε σαν πελάτη αλλά ούτε σαν φίλαθλο. Αλλά επιμένω..ΜΑΖΟΧΑΣ.
Συζητώντας την ιδέα μου τις επόμενες μέρες προκύπτουν δύο κατευθύνσεις. Πρώτη χρονικά, η αμφισβήτηση του ονόματος. Θα γράφεις μόνο για ελληνικό πρωτάθλημα; Όχι! Τότε γιατί να ονομάσεις όλο το blog με αυτό το (ομολογουμένως όχι τόσο εύηχο) όνομα;; Σεβαστή η απορία θα με κάνει να σκεφτώ κάτι καλύτερο αν και δύσκολα θα αλλάξω απόφαση. Μετά από αυτό δε μου μένει παρά να ψάξω για τη κατεύθυνση που θα μου δώσει αυτό που θέλω. Την έγκριση για το όνομα που ήδη έχω διαλέξει. Δεν αργεί να έρθει. Μόνο που αυτή τη φορά ξεφεύγει από τη Superleague και γίνεται πιο προσωπικό. Αφού λοιπόν, ενημερώνω εν μέσω (απαγορευμένης μετά από κάποιες ανησυχητικές εξετάσεις) κατανάλωσης ούζου έναν καλό συμπαίκτη για την ίδεα..... φτάνοντας στο όνομα ανακαλύπτω ότι προηγούμενη προσωπική συζήτησή μας, αποδεικνύει ότι η λέξη μου ταιριάζει απόλυτα!! Γιατί εκτός από το ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχουν κι άλλοι πιο προσωπικοί-βιωματικοί λόγοι (τουλάχιστον 2) να θεωρώ εαυτόν ΜΑΖΟΧΑ! Σαν κάτι να με τραβάει προς τα εκεί.. Όριστε λοιπόν η κατεύθυνση που έψαχνα και η πολυπόθητη έγκριση! Μόλις μου την είχα δώσει.
Η απόφαση είχε παρθεί! Το μαζόχας μένει και προχωράμε! Μη νομίζεις, το δίλημμα wordpress ή blogspot μου έφαγε κι αυτό χρόνο και φαία ουσία. Πως κατέληξα στο blogspot; Αποφάσισα ότι η πραγματική μου ανάγκη ήταν να γράψω, όποτε μου ήταν , λόγω προϊστορίας, πιο εύκολο να ξεκινήσω εδώ. Με τη μορφή δεν ασχολήθηκα ακόμα.. Σιγά σιγά θα βρεί κι αυτή το δρόμο της! Όπως κι εγω...
Τέλος για το περιεχόμενο των κειμένων που θα ακολουθήσουν.... Όπως λέει και ο τίτλος αυτό θα εξαρτηθεί από τις σκέψεις μου τον επόμενο καιρό!! Προκύπτει κι από τη δημιουργία του ονόματος όπου υπάρχει πλούσιο αθλητικό στοιχείο αλλά όχι μόνο.... Ίδωμεν!!
31 Αυγούστου λοιπόν και το καλοκαίρι, ημερολογιακά, έφυγε...
Αγαπητός Μαραβέγιας και Το καλοκαίρι έφυγε.
Φιλε και εγω τετοιος μαζοχας ημουν,αλλα ξερεις τι με αλλαξε;η νοβα!αγγλικο,γαλλικο,γερμανικο ανοιξε το ματι μου,αλλο αθλημα τελειως,ακομα κ τα βραδυα που βλεπω αργεντινη(γιατι για τοσο αρρωστη κατασταση μιλαμε)λεω δε μπορει κατι κανουν στους δικους μας και ξεχνανε και αυτα που ξερουν.ΔΕΝ ξανασχολουμαι λοιπον με αυτους και σου προτεινω να κανεις το ιδιο για να μην αργεις να ετοιμαστεις χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη συνεχεια στη προσπαθεια σου και μη μασας απο περιεργους σαν εμενα,εν αναμονη των ευρωπαικων(σοβαρων) συζητησεων